Er groeien touwtjes aan me
Hele dunne haast onzichtbare touwtjes
Ik voel ze trekken, bij elke stap
Het begon onderaan
Mijn voeten, enkels, en nu klimt het langzaam via mijn benen omhoog
Het bouwt een cocon om me heen
Met elke stap die ik zet, elke plek die ik zie
Elk moment waarin ik leef
Wordt er een touwtje gespannen, van mij naar de aarde
Als de haren van een bever, drieëntwintigduizend per vierkante centimeter
En als ik het moment wil herleven
In het gevoel van dat specifieke moment wil duiken
Omdat ik gelukkig was of ben
Pak ik het touwtje voorzichtig vast
En leidt het me terug naar waar ik even wil rondzwemmen in herinneringen
Ik volg het touwtje, laat het door mijn handen glijden en loop in twee seconden terug naar het te hete stenen terras in Italië waar ik oude kaas voor het eerst lekker vond
En als ik dan doodga
Gewikkeld in het onzichtbare touw
De laatste dagen, jaren gestreden hebbend voor elke stap, afgeremd door miljoenen touwtjes
Als ik dan doodga
Laten alle touwtjes los en zweven ze om me heen als een spinnenweb
En ik zweef mee
Chrysalism 